Historia

W obszarze Ziemi Bocheńskiej noszącym nazwę Nadrabia, znajduje się leżąca nad rzeką Rabą miejscowość Siedlec. Opisał ją już w 1893 roku Jan Świętek (pochodzący z pobliskiego Targowiska) w książce „Lud Nadrabski – od Gdowa po Bochnię”, ukazując w niej swoisty obraz etnograficzny okolicy. Do dnia dzisiejszego jest to skarbnica wiedzy o naszych ojcach i dziadach.

Siedlec miał też swego kronikarza, którym był Antoni Chmielowski, miejscowy gospodarz urodzony w 1876 roku, którego jeszcze współcześnie mieszkańcy wspominają, jak to chodził w białej sukmanie do kościoła. Oprócz żywej pamięci, pozostał po nim także pamiętnik, w którym oczami prostego człowieka, utrwalił historię swojej rodziny i mieszkańców wsi.

Między innymi z tych źródeł wiemy dziś, że już od wieków mieszkańcy Siedlca i Chełmu charakteryzują się zamiłowaniem do śpiewu, tańca i muzyki, które od pokoleń przekazują sobie z dziada na ojca i syna. Zaś początek zorganizowanego muzykowania w tej okolicy, dała założona w 1911 roku orkiestra dęta, która przetrwała do lat 70-tych ubiegłego stulecia.

Zaraz po II wojnie światowej, z inicjatywy i z funduszy miejscowych chłopów, przystąpiono w Siedlcu, do budowy Domu Ludowego. Głównymi inicjatorami tych działań byli wówczas: Cyprian Korpała, ks. Tomasz Sandecki oraz – pełniący od 1936 roku funkcję kierownika miejscowej szkoły – Ludwik Zachara wraz ze swą małżonką Zofią.

29 sierpnia 1948 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Ludowego Domu Kultury. Wkrótce rozpoczęło przy nim działalność Państwowe Ognisko Muzyczne, którego pierwszym kierownikiem zostaje prof. Marian Duliński z Krakowa, zaś po nim krótko tę funkcję pełnią kolejno: Tomasz Lohn z Bochni i Jan Węgrzyn z Liszek. Od 1952 roku kierownikiem Ogniska Muzycznego zostaje Bolesław Romański, a pobiera wtedy w nim naukę blisko 80 osób. Do grupy uczniów należą zarówno dzieci, młodzież jak i dorośli. Są to nie tylko mieszkańcy Siedlca, ale i Moszczenicy, Gierczyc, Chełmu, Targowiska, Książnic i Łapczycy. Przy ognisku działa orkiestra oraz chór 4-głosowy „Kłos”. W Ognisku prowadzi się naukę gry na: skrzypcach, akordeonie, a w latach 60-tych również na mandolinie. Spośród uczniów tej szkoły wyłoniono wiele późniejszych talentów. Są wśród nich m.in. Kazimierz Migdał z Łapczycy i Stanisław Dziurdzia z Siedlca – długoletni dyrektorzy szkół muzycznych.

Dużo miejsca państwo Zofia i Ludwik Zacharowie poświęcają miejscowemu folklorowi. Przy szkole podstawowej zakładają zespół regionalny, który występuje podczas otwarcia Domu Ludowego. I właśnie ten historyczny moment lata 1948 roku, przyjęty został jako początek Zespołu Siedlecanie.

Pani Zofia układając i odtwarzając tańce tutejszego ludu, staje się swoistym choreografem zespołu aż do roku 1968. Na harmonii przygrywał wtedy Antoni Szewczyk z Gierczyc. Tańczono w takich strojach ludowych, jakie każdy miał w domu. W późniejszym okresie, duża część strojów pochodziła od Marii Rzepka.

W latach 1948-68 Zespół wielokrotnie występuje w Krakowie, Bochni, Chodenicach, Tarnowie, Nowej Hucie i oczywiście w Siedlcu. Zdobywa pierwsze miejsca w powiatowych i wojewódzkich konkursach zespołów artystycznych, prezentując na nich folklor Nadrabia w różnych wiązankach.

Państwo Zacharowie uczestniczyli w Ogólnopolskiej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego w latach 1950-1954, zorganizowanej przez Państwowy Instytut Sztuki, a którą kierował dr hab. Włodzimierz Poźniak,  profesor na wydziale Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Często można było spotkać panią Zofię z zeszytem nutowym zaś pana Ludwika ze skrzypcami. Kiedy starsze kobiety i mężczyźni śpiewali im zapomniane śpiewki,  oni je skrzętnie zapisywali. Część z nich została później opublikowana.

W latach 50-tych Polskie Radio z Warszawy i Krakowa kilkakrotnie rejestrowało siedleckie pieśni ludowe. Przyjeżdżając do Siedlca, redaktor Piotr Płatek oraz pani Barbara Peszat-Królikowska, nagrywali miejscowych śpiewaków, wśród których byli: Wiktoria Piotrowska, Andrzej Flasza, Stanisława (Dziurdzia) Radoń, Maria Dębosz, Wiktoria Sasowska, Anna Stanisz z Chełmu, Maria Korbut, Kazimierz Mucha, Krystyna (Radoń) Drzazga, Zofia (Siatka) Wełna, Stanisław Dziurdzia, Michał Dziuba (akordeon), Antoni Szewczyk z Gierczyc (akordeon), Julia Michalczyk i Stanisław Migdał z Moszczenicy. Zebrane pieśni można było później usłyszeć m.in. w audycji „Kiermasz pod kogutkiem”. Znalazły się także w kilku zbiorach pieśni krakowskich.

W 1965 roku nagrany został film z Zespołem, prezentujący dorobek kulturalny wsi.
W ten sposób mieszkańcy Siedlca i Chełmu zwrócili się do Polonii Amerykańskiej
o dofinansowanie budowy miejscowej, nowej szkoły. Inicjatorem tych działań był mieszkający w Chicago a pochodzący z Chełmu Władysław Kurdziel. Cel ten udało się zrealizować, bowiem nową szkołę otwarto w 1968 roku.
W tamtych latach, w swoim repertuarze Zespół miał tańce krakowskie, góralskie i ukraińskie.

Komentarz do filmu, przedstawiającego wiązankę pieśni i tańców siedleckich, był następujący (cytowany zgodnie z oryginałem pochodzącym z 1965 r.)

            Treścią  filmu, który za chwilę będzie wyświetlony są stare ludowe pieśni i tańce zebrane z Siedlca, z Chełmu i z Moszczenicy – z wiosek położonych nad Rabą, w powiecie bocheńskim.

            Pierwsza część filmu przedstawia piękno przyrody i krajobrazu tych wiosek, oraz życie i zajęcia mieszkańców. Druga, tańce i pieśni ludowe, utrzymujące się w pamięci tylko starych gospodarzy i gospodyń. Stroje są autentyczne, ofiarowane lub zakupione od starych ludzi. Pieśni mają charakter rozmaity – przeważnie rozrywkowy. Nie brak też buntowniczych i zawadiackich, np. „Myśleliście kmiecie”. Śpiewa ją młodzieniec z tzw. „słazy” na weselu, który ulubionego konisia sprzeda, muzykę opłaci, a z wesela wygnać się kmieciom – bogaczom  nie da. Każda z pieśni ma po kilka lub kilkanaście zwrotek, ale śpiewane są tu tylko pierwsze zwrotki.

            Wykonawcami są dzieci Szkoły Podstawowej w Siedlcu, powiat Bochnia.

W okresie od 1968 do 1971 roku, w zależności od potrzeb środowiskowych czyli rodzaju zbliżających się uroczystości, jak np. dożynek czy święta ludowego, zbierał się Zespół i przygotowywał program okolicznościowy. Były w nim tańce siedleckie i pieśni z naszego regionu. Tak też było w późniejszych, trudnych dla Zespołu okresach, kiedy to brakowało funduszy na instruktorów, a ich role pełniły kierowniczki Domu Ludowego m.in. Stanisława Radoń i Anna Cagiel. Pomocą służyły starsze dziewczyny uczęszczające na Zespół za czasów pani Zacharowej.

Pod datą 13 lutego 1971 roku zanotowano w kronice, że „odbyło się zebranie dotyczące odnowienia działalności Zespołu Pieśni i Tańca”.

Kierownikiem Państwowego Ogniska Muzycznego zostaje ponownie Bolesław Romański. Choreografem Zespołu Erma Ordza z Krakowa. Brakowało tylko akompaniatora do ćwiczeń. Niebawem, ówczesny organista z Chełmu – Ignacy Rozum, zgodził się przygrywać na pianinie ćwiczącej młodzieży. Zespół liczył wtedy 23 osoby, a swój pierwszy występ dał 26 czerwca 1971 roku.

Powołana została również kapela ludowa, w której grali wówczas:
– Stefan Gondek – trąbka C, później heligonka
– Antoni Dziuba – klarnet
– Stanisława Radoń – II skrzypce
– Jan Smaga – klarnet
– Leon Dziurdzia – kontrabas
– Stanisław Skowronek – I skrzypce
– Andrzej Rybka – akordeon (do dnia dzisiejszego – szef kapeli).

W marcu 1973 roku, kierownikiem Państwowego Ogniska Muzycznego zostaje pani Aleksandra Polak z Niepołomic, ucząc z przerwami w Siedlcu muzyki i śpiewu, do czerwca 1976 r. W związku z dużą liczbą uczniów, których było około sześćdziesięciu, zatrudniono również dodatkowych nauczycieli. Pracowali wtedy: Łucja Wawrykiewicz z Nowej Huty – instruktor tańca i muzyki, Marian Trepa z Bochni – instruktor muzyki oraz Franciszek Połoncarz z Dziewina – instruktor gry na akordeonie, pracujący z przerwami z kapelą i zespołem śpiewaczym od 1 września 1973 do 1995 roku.

W roku 1974 kroniki notują następujące występy Zespołu:

• 19 maja – udział w Bocheńskim Jarmarku Kulturalnym
• 22 lipca – udział w Święcie Odrodzenia w Pogwizdowie – kapela i członkowie POM.

W 1975 roku zanotowano występy na:

• otwarcie Klubu Rolnika w Stradomce
• otwarcie GOK w Gierczykach – występ kapeli i akordeonistów.

Pod datą 9 maja 1976 roku zanotowano zdobycie I miejsca dla Społecznego Ogniska Artystycznego w Siedlcu w Przeglądzie Dorobku Artystycznego Gminy Bochnia – wykonano wtedy m.in. „taniec siedlecki i przyśpiewki siedleckie”.

15 listopada 1976 roku, kierownikiem WDK w Siedlcu zostaje Pani Anna Cagiel z Siedlca, która pracuje tu do roku 1990.

W 1977 roku, Zespół brał udział m.in. w następujących występach:
– 28 kwietnia we własnej świetlicy, na akademii 1-majowej
– w obchodach Światowego Dnia Turystyki w Tarnowie
– 17-19 czerwca w Krakowie, na Święcie Gazety Południowej
– 21 lipca, na Święcie Odrodzenia w Krakowie
– 23 września – występy w Stradomce
– 24 września w Krakowie, na obchodach „Dni Podgórza”
– 25 września w Tarnowie, na „Dniach NRD”
– 26 września w Bochni w Spółdzielni Mieszkaniowej.

W 1978 roku, Zespół występował:
– 28 kwietnia podczas akademii 1-majowej (Zespół przygotowany przez Pana Franciszka Połoncarza)
– 23 lipca, zaproszony do Tarnowa na gościnne występy z udziałem Polonii Amerykańskiej
– 6 sierpnia, występy w Tuchowie – „Tarnowskie Lato Muzyczne”
– 8 września, turniej świetlic „O Puchar Naczelnika Gminy Bochnia” – I miejsce

W 1979 roku, Zespół przygotowany przez  Franciszka Połoncarza, wystąpił kilkakrotnie na terenie własnej gminy. W tym czasie choreografami Zespołu byli: Stanisław Dobranowski z Bochni i Adam Cichy z Cikowic (1 listopada 1979 do 15 maja 1980 roku).

W 1980 roku, Zespół wystąpił w korowodzie pierwszomajowym w Bochni oraz w Damienicach, na festynie ludowym. Przygotowywał się wtedy do wyjazdu zagranicznego do Francji i Belgii, otrzymując zaproszenie na wyjazd od lokalnych władz Chambery, we Francji. W okresie od 1 do 19 lipca 1980 roku, Zespół udał się, głównie za sprawą Proboszcza Parafii Chełm – księdza Antoniego Tworka, do zachodniej Europy, gdzie dali tam kilka koncertów i zwiedzili nowe kraje.

Od lutego 1984 ruku, choreografem zostaje ponownie pan Stanisław Dobranowski, i pracuje tu do końca 1986 roku.

W tych latach zanotowano występy na terenie gminy:

1985 rok – występ w Stradomce, w Cikowicach na obchodach Dnia Seniora (występ kapeli),  na Dzień Działacza Kultury w Siedlcu, dożynki w Siedlcu

1986 rok – występy na Święcie Ludowym w Siedlcu, na „Imieninach Gminy Bochnia” w Cikowicach, na  Turnieju „O Puchar Naczelnika Gminy” w Pogwizdowie, gdzie Siedlec otrzymuje I miejsce.

W 1986 roku, Zespół otrzymuje dwa znaczące wyróżnienia:

– 15 czerwca, dyplom z okazji Dnia Działacza Kultury, za kultywowanie tradycji ludowych na terenie gminy,

– „dyplom uznania dla Zespołu Pieśni i Tańca Siedlec, za całokształt pracy w upowszechnianiu kultury na terenie woj. tarnowskiego, nadany przez Wojewódzki Ośrodek Kultury”.

W 1987 roku, pod datą 26 lutego, zanotowano wyjazd Zespołu do Nowej Huty i występ w Klubie Kombatanta. W tym roku wystąpiono również w Krakowie w Domu Starców.

Później nastąpiły „chude lata”. Odejście kierowniczki WDK (1990 r.) i remont budynku, spowodował zawieszenie działalności zespołów i świetlicy.

W 1991 roku, z propozycją odtworzenia Zespołu, wystąpił ówczesny Dyrektor GOK w Bochni Janusz Tatara. Przybył do Siedlca i po rozmowach z sołtysem – Józefem Flaszą, radnym – Zygmuntem Szymańskim oraz nauczycielką Szkoły Podstawowej w Siedlcu – Emilią Leo, podjęto decyzję o odtworzeniu Zespołu. Kierownikiem świetlicy i kierownikiem Zespołu została pani Leo. Ponieważ WDK był w remoncie, zajęcia odbywały się w szkole.

Z naborem nowych członków nie było problemu. Wszak rodzice sami niedawno byli w Zespole, to i bez problemu zaakceptowali udział w nim swoich pociech. Dodatkowym atutem było to, że pani Leo była nauczycielką. Blisko połowa uczniów szkoły, zaczęła uczęszczać na próby. Choreografem Zespołu została Alicja Kociołek.

W tym momencie, nieodzowna stała się pomoc starszego pokolenia, znającego siedleckie pieśni i tańce. Osobami bez których, mimo najszczerszych chęci kierownictwa i instruktorów, nie byłoby możliwe odtworzenie zespołu byli:

– Andrzej Rybka, od dziesiątków lat pracujący z Zespołem, znający cały repertuar siedlecki na pamięć, który zaczął przygrywać Zespołowi na próbach,

– Panie z KGW, na czele z przewodniczącą Stanisławą Radoń, która jest skarbnicą wiedzy na temat pieśni, tańców i obrzędów siedleckich, a sama układa okolicznościowe przyśpiewki na różne okazje.

Warto tu wspomnieć, że miejscowe Koło Gospodyń Wiejskich, to również członkinie zespołu śpiewaczego, działającego przez cały okres powojenny. Wszak chociażby wieńce dożynkowe co rok trzeba było „obśpiewać”, a i innych uroczystości nie brakowało. Wtedy to zbierała się grupa śpiewacza i prezentowała przyśpiewki lub tradycyjne pieśni siedleckie.

Kapele w latach 1991-1996, prowadził  Franciszek Połoncarz. Grali w niej:
– Andrzej Rybka – akordeon
– Stefan Gondek z Targowiska – heligonka
– Józef Wyrwa z Nowego Wiśnicza – skrzypce
– Bożena Janik z Moszczenicy – skrzypce
– Robert Styczeń – skrzypce
– Jan Smaga – klarnet
– Andrzej Dziuba – trąbka
– Zygmunt Cesnyka – trąbka
– Krzysztof Chojnacki – kontrabas.

W roli choreografa, po Alicji Kociołek, krótko prowadziła Zespół Izabela Kujawa.

Pani Emilia Leo, była kierownikiem świetlicy i kierownikiem Zespołu, w okresie od 1 grudnia 1991 roku do 1995 roku.

Od 1992 do czerwca 1997 roku, choreografem zespołu była Katarzyna Serwinowska
z Bochni (z przerwami: od września 1995 r. do lutego 1996 r., i od 1 czerwca do 1 października 1996 r. – w tym czasie choreografem był Wiesław Cielecki z Bochni).

W latach 1992-94, naukę muzyki w Zespole prowadziła Krystyna Dziurdzia.

W tym czasie, Zespół występował w konkursie Rozśpiewanych Szkół w Szczyrzycu (1992 – II miejsce, 1993 – I miejsce, 1994 – II miejsce) oraz na terenie gminy Bochnia.

W 1994 roku, po przeprowadzonym remoncie, w trakcie którego dobudowano nowe skrzydło, nastąpiło uroczyste oddanie Domu Kultury. Placówka zyskała dodatkowe pomieszczenia, dzięki czemu Zespół mógł przenieść się tu na zajęcia. Główną część artystyczną na niniejsze otwarcie przygotował Zespół. Było to widowisko obrzędowe „Zapusty”, którego autorami programu byli: Emilia Leo kierownik zespołu – scenariusz, Katarzyna Serwinowska – choreografia, Krystyna Dziurdzia i Andrzej Rybka – opracowanie muzyczne.

Rozpoczęły się poszukiwania kierownika świetlicy. Zmiany w tym czasie były częste.
W latach 1994 i 95 pracowały w tej roli kolejno: Barbara Maciuszek, Danuta Niemiec i Teodozja Kolarz. Kierownikiem Zespołu była cały czas Emilia Leo.

Zespół występował wtedy, podczas takich imprez kulturalnych jak:
– „Dzień Wojciecha i Bartosza” w Racławicach,
– Konkurs Rozśpiewanych Szkół w Szczyrzycu,
– VI Wojewódzki Przegląd Zespołów Folklorystycznych w Żabnie – wyróżnienie,
– XIV Wojewódzki Przegląd Zespołów Folklorystycznych, Śpiewaczych i Kapel Ludowych
w Szczurowej – Grupa Śpiewacza Siedlecanki – I miejsce.

W lutym 1996 roku, kierownikiem świetlicy w Siedlcu zostaje Danuta Niemiec, która przyjmuje na siebie z czystej konieczności, także kierownictwo Zespołu. Jak się później okaże, na dłuższy okres.

Rok 1997, to przełom w historii Zespołu. Wiosną tego roku, wiązankę krakowską pt. „Jak jo se zaśpiewom w siedleckiej dolinie”, opracowała dla Zespołu choreograf z Tarnowa – Wiesława Hazuka. Muzycznie program opracował Jerzy Kujawa, również z Tarnowa. Para ta jest też autorem drugiego programu Zespołu pt. „Wiązanki tańców rzeszowskich”.

W  Szczurowej, podczas XVI Wojewódzkiego Przeglądu Zespołów Folklorystycznych, grupa otrzymuje I miejsce i nagrodę specjalną „Krakowski Wianek”. W nagrodę, Urząd Wojewódzki w Tarnowie wysyła Zespół za granicę, i tak, latem, z dwoma nowymi układami, „Siedlecanie” wyjeżdzają na Węgry. Kierownik Zespołu jest wtedy jednocześnie instruktorem. Był to pierwszy wyjazd zagraniczny od 17 lat, którego owoce były bardzo pozytywne. Zespół uwierzył w swoje możliwości, a nowe programy dały mu szansę pokazania się szerszym kręgom. Trzeba podkreślić, że programy te, do dziś znajdują się w repertuarze Zespołu.

Jesienią 1997 roku, zatrudniona zostaje nowa choreograf, Beata Hazuka Skoropad, która pracuje z Zespołem do lata 2006 roku. Powstaje wówczas wiele układów tanecznych, dla różnych wiekowo grup. Pani Beata, opracowuje również „Wiązankę tańców Beskidu Śląskiego”, którą młodzież zatańczyła pierwszy raz na 50-lecie Zespołu.

Podczas Jubileuszu w 1998 roku, wystąpili również absolwenci, którzy w programie „Powroty”, zaprezentowali się na naszej scenie. Specjalną choreografię przygotowała na ten występ Wiesława Hazuka.

W grupie seniorów wystąpili wtedy:
Danuta Cagiel, Mirosława Kozub, Wanda Herdan, Dorota Ponisz, Danuta Wójcik, Lucyna i Stanisław Caglowie, Teresa i Krzysztof Michniakowie, Jolanta i Krzysztof Golarzowie, Alina i Stanisław Flaszowie, Urszula i Roman Kądzielowie, Jan Marzec, Maciej Maciuszek, Zygmunt Ból, Mieczysław Samek, Adam Zając.

Najważniejszym wydarzeniem w historii Zespołu było spotkanie i występ dla Papieża Jana Pawła II, które miało miejsce 8 sierpnia 2004 roku, w jego letniej rezydencji w Castel Gandolfo.

Przyszedł czas na  tańce narodowe: polonez, krakowiak, oberek z kujawiakiem, mazur – opracowane choreograficznie przez Beatę Hazuka Skoropad. Po jednym z występów gdy tańczyli mazura, Wójt Gminy Bochnia Jerzy Lysy, powiedział: „trzeba zakupić stroje szlacheckie”. I tak też się stało. Na „Wiankach Świętojańskich” w 2006 roku, zatańczył Zespół poloneza i mazura już w nowych strojach szlacheckich.

W latach 2006 – 2008, pracowali tu krótko jako instruktorzy: Magdalena Witkowska, Andrzej Solak, Anna Barańska. Gdy ich nie było, próby prowadziła kierownik zespołu.

Przez cały czas Zespół współpracuje z Panią Wiesławą Hazuka, która opracowała choreograficznie układ „Krakowiak z Lajkonikiem” w 2007 roku. Autorem muzyki jest Andrzej Radzik.

W 2008 roku, powstaje nowy układ: „Wiązanka pieśni i tańców Beskidu Śląskiego” dla grupy Mali Siedlecanie – w choreografii Wiesławy Hazuka.

Miejscem, gdzie dzieci chętnie powracają i które wspominają, jest Nowy Sącz, a w nim Międzynarodowy Festiwal „Święto Dzieci Gór”. Jesteśmy dumni, że uczestniczyliśmy w nim trzykrotnie: w 2000, 2004 i 2008 roku, a w roku 2018 będziemy mieć zaszczyt pojawić się tam poraz czwarty.

Wielokrotnie, Zespół korzystał z konsultacji Aleksandry Boguckiej – etnomuzykologa i Janiny Kalicińskiej – choreografa. Wskazówki jakie otrzymywał, służyły właściwemu ukierunkowaniu grupy i zachowaniu właściwych wartości dla naszego regionu.

Zespół Pieśni i Tańca „Siedlecanie” brał udział w wielu przeglądach i festiwalach, zarówno regionalnych jak i ogólnopolskich, zdobywając na nich nagrody, wyróżnienia i czołowe miejsca. Uczestniczył też w szeregu imprez folklorystycznych o zasięgu lokalnym i międzynarodowym, odbywających się w kraju oraz za granicą.

Występy „Siedlecan” były wielokrotnie nagradzane i wyróżniane.

Zespół nagrywany był kilkakrotnie w Polskim Radiu, Telewizji. Posiada własne nagrania wideo z koncertów i wyjazdów.

Od października 2015 roku funkcję kierownika Zespołu pełniła Małogoarza Zając, związana z zespołem jako wieloletnia przewodniczka i tłumacz podczas wyjazdów zagranicznych do Włoch. Rok później funkcję tę przejmuje Ewelina Łubik-Węgrzyn - członek Zespołu od 1999 roku, tancerka, kontrabasistka w Kapeli Siedleckiej, muzyk, i obecnie choreograf młodszej grupy. Z Zespołem od kilku lat współpracuje i prowadzi grupę najstarszą choreograf Andrzej Urban.

Od roku 1996 Zespół dał już kilkaset występów. Liczne koncerty, wyjazdy, konkursy nie sposób skrótowo opisać, dlatego poniżej zamieszczone są ważniejsze festiwale, przeglądy, imprezy, w których uczestniczył Zespół, czasem wielokrotnie:
– Regionalny Przegląd Zespołów Folklorystycznych, Kapel i Grup Śpiewaczych „Krakowski
Wianek” w Szczurowej
– Konkurs „Rozśpiewanych Szkół” w Szczyrzycu
– „Małopolski Konkurs Wieńca Dożynkowego”
– Ogólnopolski Festiwal  „Dziecko w Folklorze” – Baranów Sandomierski
– Cepeliada – Kraków
– Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
– Ogólnopolski Festiwal Wiejskich Zespołów Artystycznych w Kielcach
– Przegląd Zespołów Folklorystycznych KGW woj. tarnowskiego
– Międzywojewódzki Przegląd Dziecięcych Zespołów Pieśni i Tańca – Hyżne k/Rzeszowa
– Konkurs Kolęd i Pastorałek w TV Kraków
– Międzynarodowy Festiwal Dziecięcych i Młodzieżowych Zespołów Folklorystycznych „Krakowiak ” w Krakowie
– Dożynki Wojewódzkie
– Mistrzostwa Europy w Lotach Samolotowych w Krakowie
– Konkurs Kapel, Instrumentalistów, Śpiewaków i Gawędziarzy Ludowych „Wstążka
Krakowska”
– „Piknik Agroturystyczny” w Warszawie
– Ogólnopolskie Spotkania Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych „Lasowiaczek”
w Stalowej Woli
– Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym
– Konkurs Muzyk, Instrumentalistów, Śpiewaków Ludowych i Drużbów Weselnych
„Druzbacka” w Podegrodziu
– Karpacki Festiwal Dziecięcych Zespołów Regionalnych w Rabce
– Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne „O Pawie Pióro i Gliniany Dzban” w Tarnowie
– Międzynarodowy Festiwal „Święto Dzieci Gór” w Nowym Sączu
– Ogólnopolski Konkurs Gawędziarzy,  Instrumentalistów, Śpiewaków i Mowy Starosty
weselnego „Sabałowe Bajania” w Bukowinie Tatrzańskiej,
– Małopolski Festiwal Muzyki Tradycyjnej Rozstaje w Krakowie
– Ogólnopolskie Spotkania Grup Śpiewaczych „Ziemia i Pieśń” w Szprotawie
– Międzywojewódzkie Spotkania Taneczne „Wojtan” w Olkuszu
– Ogólnopolski Festiwal Stołów Wigilijnych w Warszawie
– Telewizyjny Turniej Najmłodszych w Krakowie
– Święto Pieśni Tańca i Muzyki Ludowej w Szczyrzycu
– Przegląd Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych Regionu Krakowskiego
„Krakowiaczek” w Łoniowej
– Ogólnopolski Festiwal Bukowskie Prezentacje Folkloru Młodych w Bukowsku
– Przegląd Folklorystyczny „Wielka Wstążka”
– Festiwal Kultury Pogórza w Ryglicach.

– Ogóknopolskie Konfrontacje Kapel Ludowych i Zespołów Śpiewaczych w Dębicy

– Międzykulturowy Festiwal "Zagłębie i Sąsiedzi" w Dąbrowie Górniczej

- Konkursu Heligonistów Województwa Małopolskiego w Mordarce

W roku 2013 Zespół został laureatem Nagrody im. Władysława Orkana za wybitne osiągnięcia artystyczme w dziedzinie upowszechniania kultury ludowej ze szczególnym uwzględnieniem Ziemi Bocheńskiej. Jest to jedna z najważniejszych nagród i ogromne uznanie dla Zespołu Pieśni i Tańca "Siedlecanie".

Od 1996 roku „Siedlecanie” gościli na festiwalach międzynarodowych poza granicami kraju w latach:

1997 – Węgry
1999 – Niemcy
2001 – Niemcy
2002 – Węgry
2003 – Słowacja, Niemcy
2004 – Włochy – Sycylia, Słowacja
2005 – Sardynia – Włochy, Ukraina
2006 – Litwa, Włochy
2007 – Słowacja, Sycylia – Włochy, Ukraina
2008 – Rumunia, Czechy, Litwa.

2009 – Włochy –  Sycylia, Rumunia

2011 – Turcja

2013 – Bułgaria

2014 – Macedonia

2015 – Bułgaria

2016 – Włochy – Sycylia

2017 – Macedonia

2019- Czarnogóra

Zagraniczne wyjazdy i koncerty na estradach wielu krajów oraz sukcesy na festiwalach i przeglądach, są jedynie ukoronowaniem często kilkuletniej, ciężkiej pracy i wielu godzin spędzonych na próbach.

Miejscowości w Polsce, w których występowali Siedlecanie:
Baczków, Baranów Sandomierski, Bochnia, Bogucice, Brzeźnica, Buczyna, Bukowina Tatrzańska,  Bukowsko, Chełm, Chronów, Cikowice, Damienice, Dąbrowa Górnicza, Dębica, Gierczyce, Grobla, Hyżne k/Rzeszowa, Jastrzębia, Kazimierz Dolny, Kielce, Kłaj, Końskie, Kraków, Krynica, Lipnica Dolna, Łapanów, Łapczyca, Łężkowice, Łoniowa, Mogilany, Moszczenica, Muszyna, Nieszkowice Małe, Nieszkowice Wielkie, Nowe Brzesko, Nowy Sącz, Nowy Wiśnicz, Olkusz,  Podegrodzie, Pogwizdów, Proszówki, Pustynia, Rabka, Racławice, Radłów, Radomyśl Wielki, Radziszów, Ryglice, Rzezawa, Skawa, Skawina, Skrzydlna, Sobolów, Stalowa Wola, Stanisławice, Stradomka, Sułoszowa, Szarów, Szczucin, Szczurowa, Szczyrzyc, Szprotawa, Targowisko, Tarnawa, Tarnów, Tomaszowice, Trzebinia, Tuchów, Warszawa, Wola Nieszkowska, Zawoja, Zgłobice, Żabno, Żegocina.

Przez lata swej działalności, Zespół miał swoje wzloty i upadki, lepsze i gorsze chwile, ale do dnia dzisiejszego rozsławia naszą miejscowość, gminę i region bocheński w kraju i za granicą.

Obecnie, Zespół  działa przy Wiejskim Domu Kultury w Siedlcu, pod patronatem Gminnego Centrum Kultury, Czytelnictwa i Sportu w Bochni.